به گزارش تجارت‌نیوز، گرچه ایران با ازسرگیری رفتارهای خصمانه آمریکا و تشدید تحریم نفتی به نوعی از بازار طلای سیاه خارج شد، اما به نظر می‌رسد قرار نیست شبح و روح سرگردان این محصول دست از سر اقتصاد ایران بردارد. این آفت اقتصادی است که بیش از پنج دهه تنها به یک صنعت تکیه دارد.

وزارت خزانه‌داری آمریکا روز دوشنبه با صدور بیانیه‌ای از اعمال تحریم علیه شش نهاد کشتیرانی واقع در چین، سنگاپور و امارات به بهانه ارتباط با شرکت تجارت صنعت پتروشیمی خلیج‌فارس خبر داد. ظاهرا این اقدام آمریکا برای فشار هر چه بیشتر تحریم نفتی ایران صورت گرفت.

از آنجایی که ایالات به‌خوبی می‌داند که اقتصاد ایران به نفت گره خورده؛ دست روی فروش نفت ایران گذاشته و هر بار برخی از افراد، نهادها و شرکت‌هایی که با ایران برای کاهش تحریم نفتی همکاری می‌کنند را در فهرست تحریم خود قرار می‌دهد.

البته این تنها مشکل نیست و تحریم نفتی روسیه نیز به آن اضافه شد. آمریکا از زمان آغاز جنگ اوکراین کشورهای مختلف را برای کاهش خرید نفت از روسیه تحت‌فشار گذاشت. از همین رو روسیه نیز با ارائه تخفیف‌هایی توانست بسیاری از کشورها از جمله چین و هند که بزرگ‌ترین خریدار نفت ایران بودند را برای فروش نفت مجاب کند. تقریباً با این اقدام روسیه، آخرین بازمانده‌های بازار نفت برای ایران از دست رفت.

حتی گفته می‌شود که ارائه تخفیف در نفت روسیه، باعث شد تا ایران هم ناگزیر به کاهش نرخ نفتی خود برای رقابت با روسیه شود. این در حالی است که بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقدند که شعارهای جدا شدن نفت از اقتصاد کشور که اغلب دولت‌ها با این شعار روی کار آمده‌اند، نه تنها مغفول مانده بلکه حتی از ظرفیت‌های موجود داخلی نیز غافل شده است.

آمریکا دست روی فروش نفت ایران گذاشت

یک عضو اتاق بازرگانی ایران در گفتگو با تجارت‌نیوز عنوان کرد: در شرایط فعلی فشار روی فروش نفت ایران زیاد است. این در حالی است که هفته جاری چند شرکت کشتیرانی که به فروش نفت ایران کمک می‌کردند، تحریم شدند.

مسعود دانشمند در ادامه به تاثیر تحریم نفتی اشاره کرد و افزود: با توجه به اینکه ما در این سال‌ها نتوانسته‌ایم اقتصاد خود را از نفت جدا کنیم، هر میزان که فروش نفت ما کاهش پیدا کند، فشار اقتصادی افزایش می‌یابد.

او به نبود یک برنامه منسجم اقتصادی فارغ از نفت، بر مبنای تولید ملی تاکید داشت. این در حالی است همه دولت‌هایی که روی کار آمده‌اند، عمدتاً تلاش داشتند برای رفع نیاز داخلی کشور راحت‌ترین گزینه یعنی فروش نفت را انتخاب کنند.

از سایر ظرفیت‌ها برای جلوگیری از تاثیر تحریم نفتی استفاده نکردیم

دانشمند خاطرنشان کرد: وقتی بودجه نامتوازن است، بنابراین بودجه عمرانی همواره قطع می‌شود و به بودجه جاری می‌رسد. در شرایطی که در تولید و زیرساخت‌ها سرمایه‌گذاری نمی‌کنیم، طبیعی است که نمی‌توانیم انتظار رشد اقتصادی داشته باشیم.